မဆန္းေကေလ. မရိုးေရ နိန္၀င္ခ်ိန္

ေမယူေတာင္တန္းထဲကို ၀င္လားခေရ နီလံုးကို နီ၀င္ခ်ိန္တိုင္းမွာ ျမင္ခ်င္ပါေရ။
ျမိဳ.ၾကီးတိပိုင္ ေစ်းၾကီးၾကီးတိ ေဆးရံုၾကီးၾကီးတိ စာတိုက္ၾကီးၾကီးတိ ေက်ာင္း
ၾကီးၾကီးတိ မရွိေက.ေလ ငါ.ျမိဳ.ေခ်စြာ အဓိပါယ္တိ အမ်ားၾကီးနဲ. သာယာလွ
ပနိန္ေရ။ အိေျႏၵ ရွိရွိနဲ. ထီးထီးမားမား ခံခံညားညားနဲ. တည္ရွိနိိန္ေရ ေမယူေတာင္
တန္းၾကီးေအာက္မွာ စီးဆင္းနိန္ေရ ေမယူျမစ္ေဘးနားမွာ ရွိေရျမိဳ.ေခ်တစ္ျမိဳ.မွာ
လူျဖစ္ခြင္.ရေရ ငါ.ဘ၀ကိုငါေက်နပ္တယ္။



ညစာဖက္ ထမင္းစားျပီးတိုင္း အိမ္ကမလားရေရ ေခ်ာင္းေဘးနားက တန္းထားေခ်ကို
ခိုးလားျပီးေက ျခီႏွစ္ေခ်ာင္းစလံုး တြဲေလာင္းတန္းထားေအာက္ကို ခ်ထားပနာ
တိမ္ေတာက္ခ်ိန္ကို ထိုင္ပနာၾကည္.ရစြာ တနိန္.တာပင္ပန္းလာစြာ ဇာကိုေရာက္
လားေလမသိ။ ေလာင္းေခ်နဲ. စ်ီးေရာင္းလို.ျပန္ကတ္ေတ မိသားစုတိ ဇာရြာကမွန္း
မသိ လွမ္းေအာ္ပနာ "ျပန္ပါဗ်ာလ္လားလို." ႏွဳတ္ဆက္ခေရ အခ်ိန္တိကို ျပန္ပနာ
သတိရမိေရ။

ရွားရွားပါးပါးျမင္ရခဲေရ လင္းပိုင္ေကာင္တိ တစ္ခါတစ္ခါရီထဲက ေပၚလိုက္ေပ်ာက္လိုက္နဲ
ငုပ္နိန္ကတ္စြာတိကို ျမင္ရေရ။ ဟုိဘက္ကမ္းမွာ လယ္ထြန္းျပီးေက ျပန္လာနိန္ကတ္ေတ
လယ္သမားတိက တစ္နိန္.တာရဲ. ကုန္ဆံုးခ်ိန္ သေကၤတကို ေဖာ္က်ဳးနိန္ေရပိုင္။
သေဘာၤဆိပ္ကမ္းမွာ ရီကူးနိန္ကတ္ေတ အေခ်တိ အၾကီးတိကို ျမင္ရစြာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို
.ေကာင္းေရ။

အာကာထက္မွာ တိမ္တိနဲ.တည္ေဆာက္ထားေရ က်ားတိ ဆင္တိ လိပ္တိ ေၾကာင္ေခ်တိ
ကို ျမင္ရေရ ပန္းခ်ီကားက ဗန္ဂိုဆြဲခေရ ပန္းခ်ီကားထက္ အဆတစ္ရာ လွနိန္ေရ။ လူလုပ္ေတ
ပန္းခ်ီမဟုတ္ဘဲ သဘာ၀အတိုင္းလွနိန္ေရ ပန္းခ်ီကားေခ်ျဖစ္ေတ။ ပုဇြန္ဆီေရာင္ တိမ္ေတာက္
ခ်ိန္မွာ အက်ဥ္းတန္းေရ မမေတာင္လွေရဆိုေရ စကားေခ်ကို အမွန္ရာမလားေယလို.
စိုင္းစားမိခေရ။
ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေရ ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ ဇာမွာေလ မုသားမပါေရ နီ၀င္ခ်ိန္။ မီးခိုးေငြ.တိနဲ.
စက္ရံုကထြက္ေတ အေငြ.အသက္တိနဲ. ျပည္.နက္နိန္ေရ အာကာမွာ ျဖဴစင္ေရ
တိမ္ေတာက္တိကို ရွာလို.တြီ.ႏိုင္ဖို.လားေယ။

နိန္၀င္ခ်ိန္တိုင္း ျမင္နိန္ရေရ မရိုးေရျမင္ကြင္းတိ ငါ.တြက္ အျမဲတမ္းလွပနိန္ေရ။
ရီအိုးႏွစ္လံုးနဲ.ရီခပ္နိန္ကတ္ေတ မမေခ်တိရွိေရ။ စြန္တင္နိန္ကတ္ေတ ကလိုင္ေခ်တိရွိေရ။ ေဘာလံုးေက်ာက္ ျခင္လံုးခတ္နိန္ကတ္ေတ မင္းက်ြန္ပ်ိဳတိနဲ.
စည္ကားလွပနိန္ေရ။ ကန္ေဘာင္ထက္မွာ ေရဒီယိုနားေထာင္ပနာ စကားထိုင္ေျပာ
နိန္ကတ္ေတ အဘိုးရွင္တိရွိေရ။ ယင္းေဘးနားေခ်မွာ အေခ်တိ ျပီးတန္းလိုက္တန္း
ကစပ္နိန္ကတ္ေတ။ အိမ္ေရွ.က ျမက္ခင္းမွာ ထိုင္ပနာစကားေျပာနိန္ကတ္ေတ
အေဘာင္ရွင္ရို.ရွိေရ။ ေဒျမင္ကြင္းတိ ငါ.မ်က္လံုးထဲမွာ ညစာကပိုင္ ျမင္ေယာ
င္နိန္သိေရ။

ျမိဳ.ေခ်တစ္ခုျဖစ္ေကေလ. စိတ္ထားျဖဴေရလူတိရွိေရ။ ကိုယ္မွားေက အမွန္ကိုေထာ
က္ျပတတ္ေတ မိဘ အသိုင္းအ၀ိုင္းရွိေရ။ ဟန္ေဆာင္ျခင္းတိမရွိေရ ခ်စ္ဖို.ေကာင္းေရ
သူငယ္ခ်င္းတိရွိေရ။ ထမင္းစားဖို.မက်န္လိုက္ေက ရပ္ကြက္ကို ပတ္ပနာ ထမင္း၀င္
စားလို.ရေရ။ ညဥ္.ခါတိုင္ေက လမင္းမသာေရနိန္.တိေတာင္မွ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းပနာ
"ဆီထိုးတန္း ပုန္းတန္း၀ွက္တန္း အတြဲလိုက္တန္း ၾကိဳးခုန္တန္း ဒူထိုးတန္း" ကစပ္လို.
ရေရ။ အိပ္ဖို.မလာသိလို. မယ္မယ္ တုတ္နဲ. သတ္ဖို.လိုက္လာမွ ျပီး၀င္ခေရ အေခ်ခါဘ၀။

ေအာ္ ငါလဲအသက္အရြယ္ ရလာဗ်ာလ္မနားေယ။ ေတာင္.တမိပါေရ ျပန္ပနာ ျဖဴစင္ေရ
နိန္၀င္ခ်ိန္တိုင္းကို။

နန္းစံျဖဴ